Vrijdag 20 juni om 20u begonnen we er vol goede moed aan, de karate marathon. 24 uur en voor de jeugd 12 uur lang karate trainingen en andere leuke activiteiten. En wat voelde het goed om zaterdag om 20u de marathon af te sluiten. Goed om het gehaald te hebben en goed om eindelijk weer in bed te kruipen.

We begonnen met een karatetraining, gevolgd door een training met de jo.

Daarna was het middernacht en dus tijd voor een bootcamp. 2 uur lang afzien op het Willem Alexander plein in Teteringen begeleid door Patricia van Dun van Fit Forward.

Daarna is niets leukers dan een spelletje trefbal gevolgd door shotokan basketbal. Zonder enig respect voor spelregels was dit een leuke activiteit en meteen voorbereiding voor het rugby dat nog zou komen.

Na nog een karate training was iedereen wel aardig afgemat en was de yoga sessie ook dit jaar weer een welkome afwisseling. De uitdaging was wel om niet in slaap te vallen op een matje, want die lagen wel heel lekker.

Vervolgens gingen we even bijtanken met een heerlijk ontbijt om daarna weer te beinnen aan een karate training, waarbij we deze keer de stootkussens en bokszakken hebben afgestoft.

Na de karate training vertrokken we richting Breda voor een rugby workshop gegeven door de dames van de Bredase Rugby Club. Die hadden er geen moeite mee om ons na 18 uur trainen nog een paar mooie blauwe plekken te bezorgen. et moet tenslotte ook niet te makkelijk worden, zoeen karate marathon.

Dat wekte de eetlust wel op dus terug naar 't web voor een fijne lunch en vervolgens weer een training.

Deze keer met allerlei klemmen en worpen en dus weer even de grenzen van de gewrichten opzoeken. De laatste uurtjes blijken wat langer te duren dan ede eerste en zo langzamerhand werd iedereen wel wat stiller. Daarom nog maar eens aan tafel voor heerlijke nasi, sate en salades en vol goede moed aan de laatste training. Daarbij mochten meteen de vuistjes aan, dus rustig uit fietsen was er niet bij.

Moe maar voldaan bereikten we om 20u het einde van de 24 uur. Nu maar weer alle leuke momenten onthouden en de pijn vergeten, zodat we volgend jaar weer vol goede moed beginnen aan een 24 uurs training.